Het verhaal van Moniek, moeder van Sebastiaan

‘Het ging steeds beter met Sebastiaan. Zelfs zo goed, dat hij naar een school voor speciaal onderwijs kon.’

Na een jaar kwamen de eerste woordjes. Eerst stapje voor stapje, woord voor woord, maar dat ging steeds sneller. Sebastiaan is nu 5 en een half en zo nu en dan kletst hij ons de oren van het hoofd.

Verder lezen

Het verhaal van Myrthe, oud-medewerkster

‘Ze gaan voor de kinderen door het vuur.’

Hoewel de medewerkers echt analytisch te werk gaan, is het bij BrumBrum geen kille bedoening. De sfeer is vrolijk en warm.

Verder lezen

Het verhaal van Loes, moeder van Simon

‘Ze verdienen zo’n dikke pluim. Ik kan niet vertellen hoe dankbaar ik ben voor alles wat ze voor Simon doen.’

Bij BrumBrum staan ze open voor vragen en opmerkingen. Het is er laagdrempelig en dat maakt dat je jezelf gehoord voelt.

Verder lezen

Het verhaal van Trudy, extern verwijzer

‘Eén van de kinderen die ik begeleid is blind. Hij kon nergens terecht. Maar bij BrumBrum wilden ze hem helpen.’

Dat ze bij BrumBrum geen ervaring hadden met blinde kinderen? Dat is eigenlijk nooit een probleem geweest. Ze hebben zich er echt in verdiept.

verder lezen