Ati werkte in het verleden met verstandelijk gehandicapte volwassenen en stapte daarna over naar de kinderopvang. Ze werkte voor verschillende organisaties, als vaste medewerker en als invalskracht.

‘Kinderen hebben het feilloos door als je een toneelstukje opvoert, dan sluiten ze zich af. Als jij jezelf laat zien, dan doen zij dat ook. Het belangrijkst is geduld en tijd. Ik wacht rustig af wat een kind van me wil. Het eerste contact is altijd hun initiatief. Dat kan oogcontact zijn, even aanraken, wat vragen. Het blijft een boeiend proces. Elk kind is anders, maar door mijn ervaring doorzie ik situaties sneller. Ik dring sneller tot de kern door, hoeft soms wat minder af te tasten.’